ประวัติศาสตร์คิวชู

             ตามหลักภูมิศาสตร์ เกาะคิวชูถือว่าตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศญี่ปุ่น แต่ถ้ามองจากแผนที่จะเห็นว่าเกาะนี้ตั้งอยู่ตรงปลายใต้สุดของหมู่เกาะที่รวมกันเป็นประเทศญี่ปุ่น โดยแยกออกจากอนชูด้วยช่องแคบคังมง  ครอบคลุมพื้นที่ราว 35,6000 ตารางกิโมลเมตร  และมีประชากรอาศัยอยู่มากกว่า 13 ล้านคน ในอดีตมีชื่อเรียกขานหลายชื่อ อาทิ เคียงโกะกุ (แปลว่า 9 รัฐ)  ชินเซะอิ (แปลว่า ตะวันตกของดินแดนสงบ)  ส่วนคำว่า “คิวชู” ซึ่งเป็นชื่อในปัจจุบันนั้นแปลว่า 9 จังหวัด (Nine Prefectures) อันหมายถึงเขตปกครองซึ่งแบ่งเป็น 9 จังหวัดในสมัยโบราณ ทว่าปัจจุบันได้แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 7 จังหวัด ประกบไปด้วยฟุกุโอะกะ ซะงะ คุมะโมะโตะ นะงะซะกิ โออิตะ คะโงะชิมะ และมิยะซะกิ

            ดังที่เกริ่นไว้ข้างต้นว่า  เกาะคิวชูมีประวัติศาสตร์ที่สามารถย้อนไปได้ถึงช่วงก่อนคริสตกาล ดังนั้นจึงยังคงมีซากอารยธรรมโบราณปรากฏในรูปแบบของโบราณสถานและสุสานกระจายอยู่ทั่วเกาะ แห่งโบราณคดีโชะชิโนะงะริในจังหวัดซะงะซึ่งเป็นหลักฐานสำคัญว่ามีผู้คนอาศัยอยู่มาตั้งแต่ยุคเหล็ก คือสถานที่ที่เหมาะสำหรับศึกษา ความเป็นมาของเกาะแห่งนี้

            ด้วยความที่มีภูเขาและป่าไม้อันอุมสมบูรณ์  ตลอดจนมีภูเขาไฟอยู่เป็นจำนวนมาก จุดขายที่แข็งแรงของเกาะคิวชู จึงเป็นแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติ ลำพังแค่ยะกุชิมะ  หนึ่งในเกาะบริวารของเกาะคิวชูซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกทางธรรมชาติ ก้เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตไม่น้อยกว่า 19,000 ชนิด  รวมไปถึงต้นสนญี่ปุ่นที่มีอายุมากกว่า 1,000 ปี สิ่งเหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่าเกาะคิวชูและพื้นที่โดยรอบอุดมสมบูรณ์มากขนาดไหน จุดเด่นอีกประการของเกาะคิวชูคือ แม้ในพื้นี่ห่างไกลลึกเข้าไปในป่าเขา ก็ยังมีผู้คนอาศัยอยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างเป็นมิตร ซึ่งนักท่องเที่ยวสามารถเข้าไปเยี่ยมชมวิถึชีวิตของพวกเขาได้

           และเช่นเดียวกับพื้นที่อื่นๆ ของญี่ปุ่น นอกเหนือจากแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติแล้ว เกาะคิวชูก็มีสิ่งปลูกสร้างทั้งสมัยโบราณและสมัยใหม่ผสมผสานกันอย่างลงตัว นอกจากนี้ยังมีแหล่งอุตสาหกรรมที่เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชม เช่น โรงงานผลิตรถยนต์ เหมือนถ่านหิน เป็นต้น